گل من پرپر نشوي كه بلبلي در باز شدن غنچه ي لبخند تو ، زبان به سرود باز كرده است

شمع من خاموش نگردي که چشمي در پرتو پيوند تو ، به ديدن آمده است

آفتاب من غروب نكني كه شاخه ي آفتاب گرداني به جست و جوي تو سر برداشته است

پشتت مي مانم دوست من ، بمان در کنارم آن زماني که احتياج به شانه هايت دارم براي اتکاء. بمان بر سر تعهدات انساني رفاقتت

بدان ارزش والاي دوستيمان را که پربهاست

بدان ندانسته هايم را تا يادم دهي بدون منت ...

مي گويم بلند بلند که دوستمي فقط راست بگو هميشه طاقت شنيدن دروغ از تو ندارم بگو بر من ايرادم را در روبه رويم بگو آن چرا که مي خواهي از من بلند بلند ...

بهترين را برايت مي خوام از ته دلم ، بخواه برايم هر آنچه براي خود مي خواهي بخواه پيروزيم را موفقيتم را با آرامش ...

به خدا مي سازم بهترين دوستي را برايت ، بساز با من بساز مخروبه قلبم را دوباره با محبت اگر خرابم ...

به بودنت مي بالم دوست من وقتي در کنار مني

خوشي و خنده و شادي و معرفت مي بارد از آسمانم برايت ، ببار از ابر دلت صداقت را بر سرم مي خواهم خيست شوم.

بودنت را بي کلام مي فهمم بفهم مرا آن زماني که نه صدايي براي گفتن دارم نه حوصله اي براي شنيدن

مي بينمت در همه جا در همه چيز ببين بودنم را ، تنهايي ؟ محتاجم هستي ؟

دوست خوبم بيا بکاريم در دل هم دانه محبت و اطمينان را

دوست خوبم آن زماني که تنها شدم آن زماني که تمام درها بسته شد روزهايي که خنديدن برايم محال بود فقط مي باريدم سرد سرد بر بد زمانه، يادت مي آيد دوست خوبم؟

تمام آن شبها با چشم تر بي چتر کنارم نشستي گوش کردي ناله هاي شبانه ام را ناسزاهايم را شنيدي و تحمل کردي تا با حنجره اي خش دار فرياد کنم، وادارم کردي تا باور کنم پيش آمدها را با تمام تخليشان تا بيابم مصلحتش را تا بتوانم پيدا کنم راه آرامش را دوباره تا دربيابم خيريتش را تا ببينم فواره اقبال به کجا مي ريزد

گفتي که سيب روزگار هنوز مي چرخد در هوا و من بايد اميدوار باشم زيرا که هزاران چرخ مي خورد تا به کام من بر دامان قسمت فرود آيد .

با من خواندي فروغ را شاملو را تجربه کردي برايم حافظ بازکردي و خواندي قسمت هاي پر اميدش را بلند بلند تا خوشحال شوم و اميدوار

دوستي يعني ايثار، يعني حس برنده بودن اگر در بازي با او باختي به روزگار

دوستي يعني گذشت يعني ناديده گرفتن بالهايت که براي پريدنش قرض دادي و هرگز پس نداد.

دوستي يعني درک درست يعني فهميدن به موقع يعني به داد رسيدن دقيقا در لحظه ي احتياج يعني يک آغوش هميشه باز براي پذيرش يعني خرج کردن وقتت حتي در آن زماني که به هر ثانيه اي محتاجي براي خودت .

دوستي يعني صفا يعني ايثار يعني غيرت يعني نگران شدن از غيبتش

دوستي يعني فقط گوش شوي گاهي ، گاهي به هوش باشي و مواظب گاهي بخندي بر عصبانيتش و نوش جان کني با ميل هر آن چه از دوست رسد به تو .

بايد فانوس اميد به دست گيريم براي سرک کشيدن در کوچه هاي دلتنگيش تا روشن کنيم سرزمينش را اگر گرفته از تنهايي

دوستي يعني دوستش بداريم دوست را با تمام تعلقاتش

انتخاب مي کنيم دوست خود را با الک صداقت ،پاکي و معرفت تا اوقات با ارزش خود را با کسي سپري کنيم که بتواند راهي درست نشانمان دهد در اين غوغاي زندگي

کسي را دوست بناميم که دوستش بداريم در بود ونبودش ، دوستش بداريم حتي اگر ترک گفت ما را بي خداحافظي و برايش هرشب قبل از خواب دعا کني که امشب هم راحت بخواب دوست من

ياد نوشته هايي از کتاب شازده کوچولو افتادم

پي دوست مي گردم اهلي کردن يعني چي ؟

تو اگر دوستي مي خواهي خب مرا اهلي کن ( راهش چيست؟)

و يادت بماند :

تو تا زنده اي نسبت به چيزي که اهلي کرده اي مسئولي

عزيزم :

خوشم با خوشحاليت راضيم به سعادتت عشق مي کنم اگر در حال عشق ورزيدني مي خندم حتي اگر از راه دور به گوشم برسد صداي قهقه خنده هايت ، اول تو را دعا مي کنم بعد خودم را ... آرزويي غير از هم سو بودن عقل و احساست برايت ندارم زيرا مي دانم که فقط در اين شرايط است که خوشبخت کاملي ، هميشه از خداوند برايت خوشبختي آرامش سلامت ثروت امنيت و وقار مي طلبم چه در کنارم باشي چه جايي ديگر

دوستت دارمن با تمام وجودم

سوين